De witte wortel wordt geraspt waarbij een vluchtige verbinding (allylisothiocyanaat) vrij komt, die een scherpe, op mosterd lijkende smaak heeft. De smaak loopt daarna snel terug. Toevoeging van zuur, bij voorkeur azijn gaat deze reactie tegen en stabiliseert de smaak. In de joodse keuken wordt hij gebruikt als smaakmaker, bijvoorbeeld bij vis. De consumptie van mierikswortel wordt aanbevolen als therapie tegen jicht als gevolg van een overconsumptie van eiwitten, maar het eten van een te grote hoeveelheid kan pijnlijke gevolgen bij het plassen opleveren, of zelfs bloederige diarree en overgeven. Mierikswortel bevat ook een peroxidase-enzym. Het kan met behulp van waterstofperoxide organische verontreinigingen in water oxideren en daarmee verwijderen.

Een eetlepel mierikswortelpuree bevat:
25 joule, 1,4 gram koolwaterstoffen, 14 mg Natrium, 44 mg Kalium, 9 mg Calcium en 5 mg Fosfor.

Lekkere recepten met mierik:

Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.